31 December 2011
Assistent Sportcoach
In het Multicultureel Ontmoetingscentrum (vroeger ook wel buurthuis genoemd) het Anker zag ik een folder liggen met als koptekst:“ Altijd al assistent sport coach willen worden?” Ik verzin dit niet, om met Sylvia Witteman te spreken.
Nu heb ik van David al heel wat droom beroepen gehoord (Piraat, Greenpeace actievoerder, wielrenner, kok, kunstenaar, elektrotechnicus) maar nog nooit dat hij altijd al assistent sportcoach zou willen worden.
Ik vind mijzelf echt geen tijgermoeder maar als hij daar mee aan zou komen zou ik toch zeggen; “Wat is dat voor een zesjes cultuur, toon eens wat meer VOC mentaliteit. Wat nou ASSISTENT sportcoach, sportcoach zou je bedoelen”.
Weet je wat ik altijd al heb willen worden? Mezelf! Momenteel verschijnt overal, tot in “Kerk in Mokum” aan toe Raoul Heertje om zijn nieuwste boek te promoten. Ik heb het boek zelf niet gelezen maar begrijp dat het er over gaat dat iedereen overal een toneelstukje opvoert. Nu denk ik dat Raoul bedoeld dat iedereen zich aanpast aan de mensen om zich heen. Tijdens mijn opleiding heb ik altijd erg goed opgelet bij het vak ontwikkelingspsychologie en volgens mij is juist dit aanpassen aan je omgeving een belangrijke ontwikkelingstaak voor kinderen van 2 jaar. Dat heet socialisatie. Ik denk niet dat daar iets mis mee is. Maar het is wel belangrijk om je bewust te zijn van de keuzes die je de hele dag door maakt. Pas ik mij nu bewust aan of ga ik er juist bewust tegen in? Doe ik hier aan mee of ligt hier mijn grens? In ons hectische leven is het heel erg moeilijk om constant bewust te leven maar ik probeer het wel. Van moment tot moment.
Ik wens u allemaal een gelukkig 2012 waarin u u zelf kunt zijn, te midden van anderen!