Column Een spirituele samenleving

15 november 2020

Jean Paul Kruk

 

Een spirituele samenleving

Af en toe breekt het licht door in onze donkere wereld. De jonge auteur Marlon Wong-Sioe schreef een boek over wat voor hem ‘’een spirituele samenleving” betekent. Hij wil een persoonlijke bijdrage leveren aan een meer gelukkige, vreedzame wereld. De tijd is gekomen om een nieuwe, meer liefdevolle samenleving te creëren, schrijft hij in zijn boek. Hij geeft aandacht aan de filosofische achtergrond van zijn ideeën, het persoonlijke spirituele pad. In zijn boek gaat hij dieper in op verschillende aspecten van de samenleving, zoals economie, gezondheidszorg en het rechtssysteem. Spiritualiteit heeft voor hem vooral te maken met liefde in universele zin.Het gaat om het volgen van je hart, het loslaten van gevoelens van angst, verdriet, woede en schuld. Zingeving (denk aan de serie artikelen in dagbladen Trouw, de Volkskrant), een gedragsverandering in de samenleving zien scoren hoog bij hem. Dr. Martin Luther King had het over positieve vrede en negatieve vrede. Dat er geen wapens en geweld gebruikt worden, maar dat er is meer nodig: een innerlijk proces, dat ik zelf “bekering” noem.

Denk bijvoorbeeld aan het verhaal van de fanatieke Saulus, die, op weg naar Damascus, verblind door haat, hij wil de christenen te vervolgen, het licht ziet, transformeert in Paulus. Een bekeerling. Vergeving is dan een nieuw inzicht, als je stappen maakt op weg naar een nieuw leven als christen. Wat mij betreft zijn spirituele, immateriële waarden een groot goed in een spirituele samenleving. Niet de stoffelijke, materiële waarden, bezit, eigendom, hebzucht, consumentisme, zijn belangrijk, maar zicht heb ben, houden op het zieleheil, op de contouren van het Koninkrijk Gods. Waarin alle mensen geluk, welzijn /-bevinden ervaren. Op egalitaire gronden: ze zijn gelijk, ongeacht wie of wat ze zijn, waar ze vandaan komen: tov, goed, zoals ze zijn, want ze zijn geliefd door God. Zijn kinderen. Zuiver van hart.

In een spirituele samenleving zie ik mensen die zich oefenen, trainen in deugden, in zachte waarden, die anderen, de natuur, het klimaat, geen schade toebrengen. Die zich present stellen, ten dienste van de ander, die hun naaste liefhebben, compassie tonen. Zoals Jezus, hun rolmodel, “met ontferming bewogen”, met de mensen om Hem heen. De Heilige Graal. een verborgen schat in je hart (Matheus 6: 21), een licht in het diepste van je ziel (22). Koester haar, die parel van grote waarde. Het leven is bedoeld om te vieren, bij de gratie Gods, levend vanuit Zijn mildheid en genade. Moge U, jij, dit ook zo voelen, beleven en ervaren. In een spirituele samenleving oefenen burgers zich in deugden, worden ze getraind in het cultiveren en toepassen van zachte waarden, zoals naastenliefde, compassie, vrede, vergeving, verzoening, gemeenschapszin en solidariteit. Ze internaliseren ze, maken ze zich eigen. Gastvrijheid is een open, vriendelijke ruim te scheppen voor elk mens. Er zijn pleisterplaatsen, stadskloosters (La Verna), pioniersplekken (PKN), liturgische broedplaatsen van creativiteit, vindplaatsen van balans, harmonie en heil. In een donkere, gebroken wereld breekt het licht door, mensen (ge)heel(d). Ver-licht-e mensen. Die hun licht op anderen schijnen, ze in het licht zetten, ze glans geven. Aangeraakt, Gods liefde.

 Jean-Paul Kruk

 

Reageren? e-mail: