Column Een authentiek christelijke levensstijl

14 mei 2017

Jean Paul Kruk

Een authentiek christelijke levensstijl

 

“Gij geheel anders: gij hebt Christus leren kennen .” Efeziërs 4: 20     

In 2016 schreef ik, na het lezen van een aantal boeken, het zien van een film, levensgebeurte nissen, mijn pleidooi voor zachtmoedigheid en authenticiteit. Een tegencultuur-, geluid- en stem. Net als het onderwijs van Jezus, Zijn leer, opgetekend in de Bergrede (Mattheüs 5-7). De spiritualiteit van de humaniteit, de medemenselijkheid, en van de hoop. Die doet leven. We leven in een gewelddadige, gewonde en gebroken wereld. Die reparatie, heling behoeft. En in een verharde en verruwde Nederlandse samenleving. Ik signaleer een gebrek aan res- pect, fatsoen en beschaving. Op straat, op de social media en in de politieke arena. We le- ven in een filterbubbel. Het leven lijkt aan ons voorbij te schieten. Als Godszoeker, Christus bewust mens, ging ik op een zoektocht. Deze bracht mij bij christelijke deugden, eigenschap- pen en waarden. Bij het leven in de eerste christengemeente (Handelingen 2: 42-47). Samen leren, vieren en dienen. En bij de vruchten van de Geest (Galaten 5: 22, 23 a). Een exercitie in vrede, vreugde, zelfbeheersing, geduld, lankmoedigheid, zachtmoedigheid. Het vindt zijn cul minatie in het “Gij geheel anders …”, Christusgelijkvormig, niet wereldgelijkvormig zijn. In Christus zijn wij een nieuwe schepping. In de christelijke levenswandel doen we ons oude jas uit en trekken we onze nieuwe aan. Zachtmoedigheid is de nieuwe “feel”, stijl, een tedere en liefhebbende houding tegenover de mensen en de wereld rondom je. De ander geen kwaad willen doen of schade berokkenen. Zacht van aard, karakter. Vriendelijk zijn voor jezelf, verge vingsgezind en mild voor anderen. Authenticiteit is de nieuwe chic: authentiek zijn in je ge- drag en houding. Moed om imperfect te zijn, grenzen stellen, open en kwetsbaar zijn. Het is een be-ziel-de manier van liefhebben. Het is je blueprint, je kwaliteitskeurmerk, je visite- kaartje. Een meerwaarde waarmee je je kunt onderscheiden. Bewust kiezen voor authen- ticiteit ver-zoen-t en ver-bind-t. Je masker gaat af. Het demasqué. Blend in als een kamele- on. Je bekent kleur, laat je ware gezicht zien: je bent eigen, (opr)echt, integer, uit-één-stuk, geloofwaardig. Een authentiek christelijke levensstijl maak je je eigen door Jezus Christus na te volgen. In woord en daad. De Bergrede is de grondwet voor, de poort naar geluk: ”Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven”(Mattheüs 5: 5). Smaakmaker zijn. Zout der aarde. Licht der Wereld. In je kracht staan en van hieruit voor kwetsbaarheid en zacht -heid kiezen. Voor tederheid en schoonheid. Zoals je dit ziet in de verstandelijk beperkten in de Ark-gemeenschappen. Waar deze bijzondere, unieke mensen samenleven met niet-be- perkten. In hen worden vrede, geduld en vertrouwen zichtbaar. Een weg uit de macht-door-geweld. Een proeftuin, broed- en vindplaats van heil, vrede en verbondenheid. Nieuwe, chris telijke leefgemeenschappen schieten als paddestoelen uit de grond. Pioniersplekken, zoals Fresh Expressions (Shai Claiborne, V.S., spiritueel en maatschappelijk geëngageerd; leefge- meenschap Amsterdam-Slotervaart), stadskloosters (bijv. La Verna). Ze zijn een belangrijke aanvulling op bestaande, traditionele kerken. Op 30 april j.l,. was de kick-off, de pitch van mijn project, mijn missie: een stilteviering in Coffeemania. Met Bijbelteksten, muziek, een YouTube-filmpje en een uitwisseling over deugden. Mijn pleidooi voor zachtmoedigheid en authenticiteit (zie Koerier maart 2017) krijgt, naar ik hoop, een follow-up in De Opgang, in het najaar 2017. Met als focus: wat is een authentiek christelijke levensstijl?

 

Jean-Paul Kruk

 

Reageren? e-mail:

Column Speciaal zonnestraaltje

16 april 2017

Henny Ridderikhof

Speciaal zonnestraaltje

 

Hij viel mij op, natuurlijk. Als je na 31 jaar met "speciaaltjes" te hebben gewerkt met "gewoontjes" gaat werken valt het je onmiddellijk op als daar toch weer een "speciaaltje" tussen zit. Als de andere voorschool peuters hem sloegen, knepen, omduwden of zelfs beten deed hij niets terug, hij ging alleen maar huilen. Op alle andere momenten van de dag was het een stralend kind. Dit zonnestraaltje kreeg helemaal een speciaal plekje in mijn hart omdat hij mij "mamma" bleef noemen, mijn eigen naam was te moeilijk voor hem om te onthouden.

Nu gaat Berend, onze lieve onhandige knuffelbeer, weg van de voorschool. Naar een speciale voorziening waar "speciaaltjes" immers het beste gestimuleerd kunnen worden. Ik vind het jammer voor mijzelf want ik zal hem missen maar gun het hem natuurlijk van harte!

Door allerlei nieuwe medische ontwikkeling kunnen we steeds meer "speciaaltjes" al voor de geboorte uitsluiten. Begrijp mij goed, het is echt een enorm karwei om voor zo'n "speciaaltje" te zorgen en het brengt zeer veel zorgen met zich mee. Menig huwelijk strand als gevolg van de zorgen om zo'n kind. Het is dus echt niet voor iedereen weggelegd. Maar toch hoop ik stiekem dat er nog mensen over blijven die het lef (=hart) hebben om het wel overwogen risico te nemen dat er af en toe een zonnestraaltje tussen door glipt. Maar wij, de maatschappij, moeten dan wel bereid zijn om deze dappere dodo's (want ze zijn een uitstervend soort) te ondersteunen waar we kunnen door de zorg en opvoeding van zo'n kind voor deze ouders doenlijk te houden. Onder andere door hiervoor te betalen via de belastingen. Ik hoop dat u er ook zo over denkt. Want een wereld waarin je nooit meer verrast wordt door een 'speciaaltje" is wel erg gewoontjes!

Henny Ridderikhoff

 

 

Reageren? e-mail: 

Column Eén biljet en honderd onderwerpen

12 maart 2017

Robert-Jan Bakker

Eén biljet en honderd onderwerpen

 

Woensdag mogen we stemmen. Veel kiezers schijnen nog niet te weten waarop. Als je via de Pieter Calandlaan langs de pastorie komt, kan ik u helpen met het aanplakbiljet van mijn partij. Ik werd daar in 1980 vanzelf lid van, toen mijn CHU met KVP en ARP opging in het CDA. Als schooljongetje belde ik bij mensen in het dorp aan om te vragen of daar zo'n biljet van de CHU voor het raam mocht hangen. Na een paar dagen ging ik kijken of het ook echt was gedaan. Soms niet, want mijn volkje was nooit zo fanatiek.

Pas op een later moment ging ik affiches van mijn partij aan de pastorieramen hangen. Dat was toen het CDA niet langer de grote partij van de macht was. Ook bedoeld als opwekking om van het kiesrecht gebruik te maken. Politiek is voor de meesten immers geen grote liefde. Niet weten wat je kiezen moet, is zo begrijpelijk. Je kunt maar één biljet ophangen of twee. Maar het gaat om minstens honderd onderwerpen. Ik zou D66 willen stemmen voor een ruimere euthanasie-wetgeving. Voor mijn verzet tegen de milieu-gekte kan ik alleen bij de PVV terecht. Toch zal ik niet op die partijen stemmen. Toegegeven: als je lid bent van een partij, is het gek om daar niet op te stemmen, al hebben de oud-ministers Vogelaar en Van Agt laten weten dat eventueel te gaan doen. Mijn raambiljet geeft houvast, al kan ik het niet in alles bij mijn partij vinden. Kan ik straks in mijn flat ook nog zo'n biljet ophangen? In de vorige flat mocht dat niet. Dan heb ik geen raambiljet meer, maar blijven wel die honderd onderwerpen die moeilijk zijn om samen te brengen.

R.J. Bakker

 

 Reageren? e-mail:

Column: Reiskoorts

19 februari 2017

Jean Paul Kruk

Reiskoorts

“De kunst van het leven is thuis te zijn als men op reis is.”                                                                                          

Godfried Bomans

Een onbedwingbare lust, zucht om te reizen teneinde inspiratie op te doen voor het werk. De Hallen in Haarlem presenteerde vorige jaar de interessante expositie “ Reiskoorts”. Sinds 1850 gingen kun- stenaars op een zoektocht in het buitenland. Dit waren geen plezierreizen, maar artistieke werkrei- zen. Onrust was hierbij een wezenlijke factor. De inspiratiebron ‘in den vreemde’ kwam uit de kun stenaar zelf voort, uit een (kerkelijke) opdrachtgever. Vanaf het begin van de 16e eeuw groeiden de ze behoefte aan vernieuwing van de kunst en de daarbij behorende nieuwsgierigheid naar hoe colle ga’s elders te werk gingen. Een belangrijk reisdoel was Italië, met zijn antieke kunstschatten en mo- derne meesters als Rafaël en Michelangelo. In de periode vanaf de 16e eeuw tot in de vroege 20e eeuw bestond er een zekere consensus dat het voor kunstenaars zinvol en belang rijk was een reis te maken om elders te studeren (bijv. kunstverzamelingen bezoeken , les nemen, ec.). De thuisblijvers hadden uiteenlopende redenen om geen buitenlandse reizen te ondernemen. Jozef Israëls noemde zijn atelier zijn werkgrot, “die mij altijd wil binnen houden”. De kosmopoliet, de wereldburger, die Israëls was (en ik ook ben), had al vroeg de gewoonte om buiten te schetsen en te tekenen: “De straat is mijn huiskamer”. Van Amsterdam, Parijs, tot Rome en Batavia. Aan de andere kant opent reizen (net als Facebook) vensters op de wereld. Verruimt het je blik en verbreedt het je horizon. Je leert nieuwe talen, culturen en mensen kennen. In de film “The Bucketlist” maken de acteurs Morgan Freeman en Jack Nicholson, beiden ten dode opgeschreven, een wereldreis. Ze vinken hierbij ook een aantal reisdoelen af (bijv. pyramiden in Egypte, Franse Rivièra, Taj Mahal in India). In “The Sheltering Sky” reizen de acteurs John Malkovich en Debra Winger af naar Marokko. Om hun huwelijk nieuw leven in te blazen, te redden. Het inspireerde vele mensen ook tot dichten. In de zeventiger jaren, de 24/7 uurs economie, de rat race, depressie, burn-out, kwam het fenomeen ont-haast-en op. Een weekend of een midweek ontspannen in een hotel. De laatste 10 jaar is er een revival van dit fenomeen. Nu ook in de vorm van een retraite in een klooster, mediteren (Zen), yoga. Mensen zien het belang van  tot rust komen in. Ze ontdekken de helende schoonheid van serene stilte, rust. Komen thuis. Bij zichzelf. Ik ook. Tenslotte het fenomeen levensreis. Een ontdekkingreis naar wie je bent, waar je voor staat. Je identiteit, een blauwdruk, je DNA. Symbool van zo’n reis (odyssee) en per- soonlijke groei is de Griekse held Odysseus geworden. Zijn omzwervingen werden door Homerus vastgelegd. Het doel van dit soort reisverhalen is ondergeschikt aan de reis. Denk bijv. aan pelgrime- ren op El Camino naar Santiago de Compostela, de queeste naar de Heilige Graal, etc. De reis levert geestelijke winst op. Wie je reisgenoten zijn, welke bagage jij meeneemt, wat je reisdoel is, bepaal je zelf: ik ga op reis en neem mee …

Levensreis

Onderweg door je leven lopen mensen een eindje met je op                                                                                                                                                 

De meesten slechts heel even

Een enkeling het hele tracé.

Sharlee

Jean-Paul Kruk

 Reageren? e-mail:

Column Church ladies with typewriters

29 januari 2017

Henny Ridderikhof

Church ladies with typewriters

Toen ik nog maandelijks een rubriek in de Koerier verzorgde kreeg ik van mijn schoonzus, die vertaalster Engels-Nederlands is, een document met bovenstaande titel. Helaas moeten wij het in onze gemeente Osdorp-Sloten momenteel stellen zonder een kerkblad. Dit is niet alleen jammer omdat de gemeente nu niet meer op de hoogte kan worden gebracht van het wel en wee en alle activiteiten in de gemeente maar daardoor ook een prachtig soort proza mis loopt. Om dit een beetje te compenseren neem ik enkele citaten uit het hierboven genoemde document voor u over. Ze zijn in het Engels, in de vertaling zou het echte Engelse gevoel verloren gaan, maar ik denk dat dat voor de meesten van u geen probleem zal zijn.

The sermon this morning; "Jesus walks on the water", the sermon tonight "Searching for Jesus"

Ladies; don't forget the rummage sale. It's a change to get rid of those things not worth keeping around the house. Bring your husbands.

For those of you who have children and don't know it. We have a nursery downstairs.

Irving Benson and Jessie Carter were married on October 24 in the church. So ends a friendship that began in their school days.

At the evening service tonight, the sermon topic will be "What is hell?" Come early and listen to our choir practice.

Low self-esteem support group will meet Thursday at 7 pm. Please use the back door.

Weight watchers will meet at 7 pm at the first Presbyterian church. Please use large double door at the side entrance.

Henny Ridderikhoff

 

 

Reageren? e-mail: