Column Pippi
15 juli 2018
Pippi
Terwijl ik deze column schrijf zit ik nog na te genieten van de dienst in de Sloterkerk van afgelopen zondag. Voor wie er niet bij was; bij binnenkomst stonden de stoelen in een kring en in het midden van die kring lagen kinderboeken met Bijbelverhalen, krijtjes en een zwart kleed waar op gekrijt kon worden en een berg KAPLA. Er waren veel kinderen aanwezig, van alle leeftijden. Het was meteen duidelijk; deze dienst zou anders verlopen dan anders. Voor mij als prikkelzoeker voelde deze situatie, alleen al vanwege het uitzicht op de spelende kinderen, als de hemel op aarde. Natuurlijk weet ik dat niet iedereen zo'n viering aanspreekt en ik zeg dan ook niet dat het voortaan altijd zó moet gaan in de Sloterkerk. Want het is fijn dat er in de kerk tijd is voor stilte, liturgie en verdieping. Maar het is ook fijn als je eens verrast wordt! Een feest voor je geest.
Alles ging anders tijdens deze dienst. Zo "moesten" de verhalen dit keer van de kerkgangers zelf komen. De opdracht was om aan diegene die naast je zat het verhaal te vertellen dat als kind zo'n indruk op je heeft gemaakt dat je het nu, en waarschijnlijk je hele leven nog, bij je draagt. Dus ik vertelde over Pippi Langkous, van wie veel levenslessen heb geleerd.
"Pippi is bedacht voor het plezier. Daarnaast heeft ze bewezen dat je macht kunt hebben zonder die te misbruiken. En dat is het moeilijkste wat er is in het leven. " zegt schrijfster Astrid Lindgren over haar personage. Wat niet wil zeggen dat ze niet voor zich zelf (of anderen in nood) opkomt. Grote jongens die eerst met zijn vijven kleine Willem af tuigen en daarna denken in Pippi een nieuw slachtoffer te hebben gevonden gooit ze zó de boom in! Wie had dat gedacht van zo'n dun sprietig meisje? Niet voor niets is mijn favoriete Bijbelverhaal dat over David en Goliath.
In de Bijbel staat; Zoek en je zult vinden. (Matt 7 en Lucas 11). Van Pippi leerde ik dat dat klopt maar dat het wel kan zijn dat je iets heel anders vindt dan verwacht maar dat dat niet erg is. Bij alles roept Pippi enthousiast; "wat een vondst, wat een vondst." Zo kun je teleurgesteld zijn dat je een blik ZONDR KOEKJES hebt gevonden maar je kunt ook je hoofd in het blik steken en spelen dat het nacht is!
Pippi heeft een heel erge hekel aan mensen die het allemaal zo goed weten en denken dat ze anderen de les moeten lezen. Ik ben het volledig met Pippi eens als ze zingt;
"Soms lig ik er wakker van, in de donkere nacht te turen,
ieder wil eens ander zijn schip, zo ontzettend graag besturen,
er zijn wetjes, er zijn regels, regels voor 't fatsoen
maar een mens vergeet wel eens, hoe die het moet doen."
En
En op zondag/ juist als 't niet mag/ verf ik de keuken zwart/ dat lijkt mij heel apart.
Pippi vraagt een bijzonder kerstcadeau aan Tommie en Anika, een trompet. "Maar Pippi", zegt Tommie, " Jij kunt toch helemaal geen trompet spelen?" "Nee", antwoord Pippi, "maar hoe kan je nu trompet leren spelen zonder trompet? " Precies. Het feit je iets nog nooit gedaan hebt is geen goede reden om er niet aan te beginnen.
Tenslotte:
"Ik heb een keer een Chinees gezien, zijn oren waren zo groot, dat hij ze als cape kon gebruiken. Als het heel erg slecht weer was, nodigde de chinees zijn vrienden uit om onder zijn oren te komen schuilen. Daar zaten ze dan en zongen droevige liedjes, terwijl de regen neerstroomde. Ze hielden veel van hem ter wille van zijn oren."
Pippi verteld over een school in Argentinië waar ze bijna altijd vakantie hebben en waar huiswerk verboden is. En "er loopt een lange buis van een toffeefabriek in de buurt naar het schoollokaal en daar stromen de hele dag toffees uit. De kinderen hebben het dus druk met toffees eten." "Maar wat doet de juffrouw dan?" , vroeg een meisjes verbaasd. "Papier van de toffees halen voor de kinderen, dommerd", zei Pippi.
Maar waarom vertel ik van die rare verhalen in deze column? Wat heb ik hier dan voor levensles uit gehaald? Dat je een goed verhaal nooit kapot moet checken natuurlijk, dommerd.
En nu zeg ik: Saluut jongens, het wordt tijd dat ik weer eens de zeewind in mijn neusgaten voel en door de bossen van Zweden ga zwerven.
Henny Ridderikhoff