Column Geëerd met een naam

10 december 2017

Robert-Jan Bakker

Geëerd met een naam

 

In Amsterdam zijn wel dertienhonderd bruggen die geen naam dragen. Sommige hebben die een tijd lang al wel, zoals de Blauwbrug bij de Stopera. Pas kortgeleden kwam ik aan de weet dat de ontwerper daarvan, de architect Springer, nog een brug ontworpen geeft. Die ligt aan het einde van de Emmalaan, waar je het Vondelpark binnengaat. Een paar weken geleden heeft ook die brug een naam gekregen, al heette die in de volksmond Willemsbrug, omdat daar vroeger het Willemspark lag.

Voor bruggen zonder naam kunnen voorstellen worden ingediend. Pauline Brouwer kwam op het idee om er de naam Diaconessenbrug aan te geven. Vlakbij stond het Lutherse Diaconessenhuis, waar haar moeder tot haar huwelijk als diacones aan verbonden is geweest en aan de andere kant van het Vondelpark, aan de Overtoom, stond het Hervormde Diaconessenhuis.

De diaconessen leefden zoals kloosterlingen: zonder inkomen, ongehuwd en onderdanig aan de hoofdzuster en het bestuur. Een leven van totale toewijding, waarvoor zo'n eerbetoon meer dan op zijn plaats is. Het stadsdeel Oud-Zuid had een plechtigheid georganiseerd, waarbij de naambordjes op beide leuningen werden onthuld door de initiatief neemster en de voorzitter van de stadsdeelcommissie en door een luthers en hervormde theoloog, die beiden iets vertelden over de geschiedenis van deze dienstbare vrouwen. Waarbij niet onopgemerkt kon blijven dat dit initiatief nooit genomen zou zijn, als Paulines moeder niet op een dag de liefde van haar leven had ontmoet. Dat betekende in die tijd, zoals voor alle werkende vrouwen, dat er een einde kwam aan het dienstverband, tegelijk met de vervulling van een eigen, persoonlijk leven.

 

R.J. Bakker

 

 

 Reageren? e-mail: