Column The Summer of Love
13 augustus 2017
The Summer of Love
“ … If You’re Going to San Francisco, Be Sure to Wear Flowers in Your Hair …”
Scott MacKenzie, San Francisco
Ik schrijf de zomer van 1967. The Summer of Love. De wijk Haight-Ashbury in San Francisco. Meeting-point van de hippies. Epicentrum van een beweging die de wereld zou veranderen. Diep in het Golden Gate Park op Hippie Hill moet je zijn: wekelijks vinden er drumcirkels in een waas van wierook plaats. Aan de voet van de heuvel vieren mensen er het leven en genieten van de dahlia’s en de zonsondergang. In het kwadrant San Francisco, Berkeley, Oakland en Santa Cruz tref je de relieken van de hippiedroom aan. Kun je het spoor van de Bloemenkinderen volgen: van pelgrimage naar Hippie Hill, de Haight Ashbury Flower Power Walking Tour tot boerenmarkten, food- en fashion trucks, kunst tot old school Americana, surfers on the boardwalk. Een hip-pie is een persoon de het leven volledig omarmt en vrede, liefde en geluk wil promoten, verspreiden. Lid van een tegenbeweging/-cultuur. Schatplichtig aan de waarden van de Beat Generation. Vrije liefde, pacifisme (Vietnam-oorlog), blote voeten, luisteren naar psychedelische muziek en het gebruiken van geestverruimende middelen(drugs, zoals LSD, marijhuana, enz.). Een walhalla voor anti-autoritaire jongeren. Getooid met bont gekleurde jasjes, vreemde hoofddeksels, wilde haren en vooral veel bloemen (Flower Power), zetten zij zich af tegen hun keurige ouders. Een andere centrale plaats waar zij samenkomen is Monterey, waar in juni 1967 een groot popfestival wordt gehouden. Tot op de dag van vandaag blijft De Summer of Love een inspiratiebron voor onze eigen Nederlandse popfestivals. Kralingen en Pinkpop zijn er een vervolg van. Hippie-plekken zijn bijv. Marrakech, Taghazaout (Marokko) en India (Beatles). Hippie-eiland Ibiza wordt ook geroemd als plek voor vrije geesten en alternatievelingen. Exit: het kapitalistische harnas, positie, status, bezittingen, eigendommen en welvaart. Enter: Iets leuks doen met je leven. Busjes, trucks worden kleurrijk gepimpt. Old school hippies struinen markten en festivals af. Ze zijn de hippie-idealen en Flower-Power gedachte getrouw. Ze proberen de boodschap van liefde, vrede en geluk letterlijk over de wereld te verspreiden. Als een rondwarend aanstekelijk virus. Ook in Nederland valt het niet mee een leven vol vrijheid, blijheid te leiden (en toch … Ibiza-festival, 12 en 13/8, Noordwijk). De filosofie is : Less is more. Back to basics. Naast je afzetten tegen het gezag van je ouders, was er ook bet verzet tegen het corset van het kerkelijk-morele gezag. Het herontdekken- en waarderen van oosterse spiritualiteit. De gemeenschapsgedachte (leven in een commune), duurzaamheid, transformatie, compassie, tot aan expressie, muziek (musical, Hair,) poëzie waren typische hippie-gedachten- en idealen. Er was, is, zoveel hardheid en ellende in de wereld. In de zestiger jaren kwam er een tegenbeweging op gang. Er was grote behoefte aan positiviteit. Peace, Love and Happiness, herleven op een breder vlak. L’histoire se répète: liefde, pacifisme, zachtheid, tederheid, mildheid en schoonheid zijn urgentie in een gebroken wereld. Hoeveel belangstelling is er niet voor fairtrade, voor handgemaakte producten? Voor ambachtelijk en eerlijk eten (eko, bio)? Voor groene energie? Eigenlijk vindt dat alles zijn oorsprong in de idealen van de jaren zestig. Het is een beweging geweest die zelfs nog vele decennia na ons zal doorgolven, 50 jaar na dato en langer: “Save the world, raise a hippie!”
Jean-Paul Kruk, een moderne hippie