Column Kwetsbaar, zacht, mooi: heb lief!
27 Maart 2016
Kwetsbaar, zacht, mooi: heb lief!
Het visioen van Jezus. Vreedzaam leven in een gewonde wereld.
In het slotakkoord van mijn vorige column, Overgave, refereerde ik aan de oudejaarsconférence van Herman Finkers, op 31 december 2015. Zijn appèl, oproep, voor kwetsbaarheid, zachtheid en schoonheid, en … heb elkaar lief, resoneerde, echoëde, lang na in mijn hart en mijn ziel.
Kwetsbaarheid ziet men vaak als een zwakte, terwijl het toch echt je forte, je pluspunt, en een kracht kan zijn. De Amerikaanse auteur, Brené Brown, schreef er twee boeken over, De Kracht van Kwets-baarheid en De Moed van Imperfectie. Showdown time. Een confrontatie met jezelf. Niemand weet wat we moeten doen met de gebrokenheid van en het leed in onze wereld, Weltschmerz, de pijn van het Syrische en Belgische volk. De condition humaine … Collectief rouwen. Misschien dat dit alles ons juist terugbrengt naar gemeenschap. Een gemeenschap van verstandelijk beperkten en niet-beperkten, zoals de Ark (Frankrijk, Canada, Henri Nouwen: Toronto, Daybreak, enz.). Waar mensen de schoonheid van het leven vieren (Kerst, verjaardagen), een cadeau voor de gemeenschap zijn. Een spiegel voor ons. Een teken van hoop, het is mogelijk, om elkaar lief te hebben.
Zacht(moedig)heid. Mozes, toch ook een geweldenaar, hij doodde onder meer een Egyptenaar, wordt in de Bijbel “de zachtmoedigste mens” genoemd. In de Bergrede, Mattheüs 5: 5, zegent Jezus de zachtmoedigen: “Gelukkig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde bezitten. Stanley Auer was een, gepensioneerde, hoogleraar ethiek en Jean Vanier, priester-auteur, oprichter van de Ark-gemeenschap, houden in een boek met dezelfde titel als de zaligspreking een pleidooi voor zachtmoedigheid. Beiden staan in de pacifistische traditie. In mensen met een beperking ziet Jean Vanier kwetsbaarheid, zachtmoedigheid, tederheid en liefde belichaamd. De Ark-gemeenschap staat voor een tegencultuur: vertrouwen, nederigheid en het leven om-arm-en. De kern van deze spiritualiteit is dat God wil waar ik ben. Jezus laat ons ontdekken dat er een andere weg is, uit de macht-door-ge-weld, een weg van delen en compassie. Zachtheid wekken is liefde in je hart toelaten.
Schoonheid. Er is zoveel schoonheid te zien in mensen, de natuur, in literatuur/poëzie, muziek en kunst & cultuur. Een lappendeken. Een schilderspalet. Het begrip Ubuntu, verbondenheid, sluit hierop aan. Het maakt dat we denken in wij, Nederlanders, in plaats van in wij (Nederlanders) zij (moslims/allochtonen), polariseren en een wig drijven in de Nederlandse samenleving. Net als het inclusieve denken van de tegendraadse Jezus: van mensen houden zoals ze zijn. Niemand uitsluiten.
Pasen is een venster naar de hemel. Wij voelen de kwetsbaarheid van het gebroken lichaam van Je-zus (Pièta), maar ook zijn zachtheid en schoonheid: van gebroken, gewonde mensen transformeren wij, door Zijn helende en verzoenende lijden (Passie) in liefde. Daarom kunnen The Passion en de Matthaüs Passion, met het Erbarme Dich als het kloppende hart, naast elkaar bestaan. In een gewelddadige wereld zijn All you need is love en Kijken in de ziel levensvatbaar: liefde en compassie vor-men een onlosmakelijk, hecht paar!
Het is zinvol de focus van onze aandacht te richten op een authentieke levensstijl waarin we ons open, kwetsbaar en tolerant opstellen, zacht(moedig) en teder zijn t.o.v .onszelf en anderen, oog en oor hebben voor schoonheid en God en onze naaste liefhebben als onszelf.
Jean-Paul Kruk