Column Vier de liefde, vier het leven
7 september 2014
Vier de liefde, vier het leven
“Hoe meer je je leven viert,
Hoe meer er te vieren valt in je leven.”
Oprah Winfrey
Ons leven is kort, eindig. De dood is het voorportaal naar het hiernamaals, het Eeuwige leven (symbool: de vlinder). Mijn favoriete lijfspreuk, ik heb er meerdere, luidt: Vier de liefde en het leven.
De liefde vieren. Het is de aard van het beestje: intens leven hoort thuis in mijn idioom. God is liefde. Allen zijn wij beelddragers van God. Dragen wij het licht in ons. Om te stralen in volle majesteit en glorie. Zelf ontdekte ik de liefde voor een vrouw pas op latere leeftijd. Een patroon in mijn leven is dat de ‘liefde’ mijn pad kruist. Zoeken hoefde ik niet, al zat ik lang in Gods wachtkamer. Je eerste grote liefde is een ervaring op zich. Opgaan in iemand. Absorberen als een spons, net als kennis en wijsheid. Houden van iemand, met hart en ziel, is een meerwaarde in je leven. Een aantal andere liefdesrelaties volgden. Mrs Right was er echter niet bij. Een huwelijk was niet aan mij besteed. Noch het krijgen van kinderen. Kroon op je huwelijk. Totdat ik, ik dacht ik, “de liefde van mijn leven”gevonden had. Bleek weer niet het geval. Via Facebook (fb) stuitte ik op een voor mij opzienbarende, spraakmakende statement over de liefde. In het Engels. Ik reageerde en … wat volgde was van een lyrische schoonheid … feest der herkenning, déjà-vu momenten, een diepe spirituele connectie, verbondenheid, hart en ziel. Een echte soulmate. God is goed (Psalm 37:5). Ze is Canadese van origine. Een wereldburger. Een gewonde vogel. Net als ik, na een (aantal) indringende life event(s). Kwetsbaar, gevoelig, weerloos. Alles van waarde is weerloos (Lucebert). Wat zal hier van komen? Met haar wil ik zo graag de liefde en het leven vieren. Reizen naar de Franse- en Italiaanse Rivièra. Kan echter niet in het koffiedik kijken. Toekomstmuziek? De tijd zal het leren …
Het leven vieren. Elke dag. Alsof het je laatste is. Carpe diem. Pluk de dag. Geniet van het leven. Centraal thema in een film, Dead Poets Society, waarin de recent overleden acteur en komiek, Robin Williams schittert. Als docent Engels haalt hij het beste in zijn leerlingen naar boven. Motiveert ze boven zichzelf uit te stijgen. Door poëzie te lezen, zich te verdiepen in literatuur. Door met ze te sporten. Memento mori, gedenk te sterven (film: Memento), is een onderdeel van het leven vieren. Eén van de jongens, hij wil als toneel speler de show stelen, wordt door zijn vader tegen gehouden. Pleegt zelfmoord. Ironisch, net als de acteur Robin Williams. Op je 50e, Abraham zien. Een mijlpaal in je leven: feest vieren en delen met je geliefde, familie en vrienden. Wat is de zin van je leven? Heb je een missie te vervullen, een droom (I have a dream) te verwezenlijken ? Dit zijn prangende, urgente vragen die je je zelf moet stellen en be-antwoord-en. Waar ben jij voor in de wieg gelegd? Om te schitteren. Om je te ontwikkelen, persoonlijk te groeien. Er te zijn voor anderen. Ze te helpen, te troosten en te helen. Liefde doet dat. Meer dan wat dan ook. Compassie laat je medemenselijkheid, je vriendelijke gezicht zien. Het zit hem in kleine dingen die het doen: een compliment, een woord van waardering. Een schouderklopje. Een kus, een omhelzing. Een ontmoeting, hart spreekt tot hart (Henri Nouwen - Thuiskomen), met diepgang. Waaruit liefde, belangstelling en aandacht spreken. Je voelt het. Het is authentiek, puur. Van God gegeven (Fr. Dieudonné(e)). Je weet het, je mag er zijn zoals je bent: Je bent ge-lief-d (Fr. Bien aimé(e)).
Jean-Paul Kruk, opgedragen aan mijn ware liefde, Kim Moreau